اثر آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری بر باورهای خودکارآمدی و استرس تحصیلی

در پژوهش حاضر اثر برنامه آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس بر میزان خودکارآمدی و استرس تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دوم دبیرستان شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. طرح پژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. نمونه شامل 26 نفر از دانش آموزان دختر پایه دوم دبیرستان شهر تهران بود. اعضای گروهها به وسیله پرسشنامه شادکامی آکسفورد(1989)، مقیاس خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982) و پرسشنامه استرس تحصیلی لاکاو(2009) قبل و بعد از 10 جلسه آموزش گروهی مورد سنجش قرار گرفتند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون tوابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش برنامه شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس توانسته بود، میانگین نمرات خودکارآمدی دانش آموزان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه، افزایش و میانگین نمرات آنها را در استرس تحصیلی در مقایسه با دانش آموزان گروه گواه، کاهش دهد. براساس نتایج آزمون t وابسته، بین میانگین نمرات خودکارآمدی و استرس تحصیلی پس آزمون و پیگیری گروه آزمایش پس از گذشت 3 هفته از آموزش، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بنابراین، آموزش برنامه شادکامی فوردایس ضمن افزایش احساس شادکامی دانش آموزان بر افزایش خودکارآمدی عمومی و کاهش استرس مربوط به فعالیتهای تحصیلی تأثیر معنی داری دارد.